Co-enzym Q10

Verschillende factoren liggen aan de basis van deze daling van het co-enzym Q10-gehalte in het lichaam: leeftijd, onvoldoende voedselinname, stress, of zelfs infecties.

Hoewel deze molecule van nature in veel voedingsmiddelen aanwezig is, worden de hoogste concentraties co-enzym Q10 aangetroffen in vlees en vis. De gemiddelde dagelijkse inname via de voeding van co-enzym Q10 wordt geschat op ongeveer 10 mg, een cijfer dat ver verwijderd is van de 100 mg per dag die, volgens talrijke studies, nodig is om aan de behoeften van ons lichaam te voldoen. Het huidige dieet alleen kan deze noodzakelijke dosis echter niet aanleveren.

Co-enzym Q10 bestaat in twee vormen:

• Ubiquinone: geoxideerde vorm, die deelneemt aan het mitochondriale cellulaire energiemetabolisme en aan de synthese van ATP (adenosinetrifosfaat).
• Ubiquinol: gereduceerde vorm, ook essentieel omdat het de antioxidantwerking van het co-enzym Q10 waarborgt.

Afhankelijk van de behoefte en de plaats (bloed en lymfe voor ubiquinol, mitochondriën voor ubiquinon) zal elke vorm een specifieke werking hebben: bescherming van membranen en lipoproteïnen tegen oxidatie voor ubiquinol, mitochondriale functie en ATP-productie voor ubiquinon. Na absorptie schakelt co-enzym Q10 over van de ene vorm naar de andere, d.w.z. van de ubiquinon- naar de ubiquinol-vorm, waardoor de voordelen van suppletie vergelijkbaar zijn. De ubiquinolvorm heeft echter het voordeel dat de biologische beschikbaarheid van het co-enzym Q10 aanzienlijk wordt vergroot. Deze eigenschap is nuttig in gevallen van verstoorde darmabsorptie, meer bepaald bij ouderen, bij chronische inflammatoire darmziekten (IBD) en in geval van onevenwichtigheid van de darmflora.