Paardebloem

Beschrijving

De paardenbloem, Taraxacum officinale, is het symbool van de alomvattende verspreiding van kennis. In de revolutionaire kalender werd de 26e dag van de maand Ventôse "dag van de paardenbloem" genoemd.

Deze plant van de Asteraceae-familie heeft getande bladeren die in een rozet zijn gerangschikt, vandaar de naam (bijnaam) "paardenbloem". In de fytotherapie wordt de wortel gebruikt.

Het bevat sesquiterpenische lactonen, vooral germacranoliden en eudesmanoliden. Deze bittere principes zijn tonics van het spijsverteringsstelsel. Ze bevorderen de spijsvertering en wekken de eetlust op. Taraxacum officinale heeft een cholalogische en choleretische werking en verbetert de hepatobiliaire functies.

Bovendien hebben de rijkdom aan kalium en de samenstelling aan inuline een stimulerende werking op de nierfunctie en een diuretisch effect. Deze zelfde bestanddelen zijn ook verantwoordelijk voor de licht laxerende werking van paardenbloemen.

Paardenbloem bevat polysachariden en ook β-glucoside van taraxinezuur, dat immunostimulerende eigenschappen heeft. Paardenbloem activeert de proliferatie van lymfocyten, de migratie van cellen van het immuunsysteem en de fagocytose (het mechanisme waarmee fagocyten microben opnemen en verteren).

Taraxacum officinale heeft ook ontstekingsremmende eigenschappen, dankzij taraxasterol.

De voordelen

• Paardenbloem wordt in de kruidengeneeskunde gebruikt om de spijsvertering te bevorderen en de lever- en galblaasfunctie te ondersteunen. Het draagt bij aan het spijsverteringscomfort. Paardenbloem helpt de nierfunctie en de urineafvoer normaal te houden.