Pre-resolvines: echte bondgenoten in de strijd tegen ontsteking
Ontsteking is een natuurlijk proces dat de eerste verdedigingslinie vormt tegen aanvallen van ziekteverwekkers of trauma. Het is echter essentieel dat de cellen, zodra het voordeel van de acute ontstekingsreactie voorbij is, terugkeren naar hun oorspronkelijke pre-inflammatoire toestand: dit is het actieve proces van ontstekingsoplossing, gekenmerkt door een terugkeer naar weefselhomeostase1,2.
Gebeurt dit niet, dan treedt de ontsteking weer in. Dit staat bekend als chronische ontsteking en kan leiden tot celschade die vaak gepaard gaat met een verminderde immuniteit en, in ernstigere gevallen, tot chronische ziekte. Gelukkig bestaat er een specifieke familie van bioactieve lipiden die de oplossingsfase van ontstekingen stimuleren door voedingssupplementen.
De ontstekingsreactie
De initiatiefase van de ontstekingsreactie (figuur 1) wordt in gang gezet door stimuli die afkomstig kunnen zijn van een externe bron (bv. mechanisch letsel, virus,...) of van een interne bron in het lichaam. Deze fase wordt gekenmerkt door de afscheiding van pro-inflammatoire chemische mediatoren door immuuncellen3. Strikt genomen bestaat deze acute ontstekingsreactie uit 4 verschillende gebeurtenissen :
- roodheid,
- hitte
- pijn,
- zwelling.
De roodheid en warmte worden veroorzaakt door een verhoogde bloedstroom (vasodilatatie) als gevolg van het vrijkomen van vaatverwijdende moleculen, zoals histamine. Zwelling of oedeem wordt veroorzaakt door het vrijkomen van bloedplasma uit het geïnfecteerde gebied. Ten slotte wordt pijn veroorzaakt door de zwelling die pijnreceptoren stimuleert, en door het effect van chemische moleculen die door immuuncellen worden vrijgegeven.
De rol van de immuuncellen is de oorzaak van de ontsteking te vernietigen door het vrijkomen van ontstekingsremmende moleculen en door fagocytose (opname en vertering van de ziekteverwekker). De ontstekingsreactie wordt vervolgens afgesloten met de (snelle) oplossing ervan en het herstel van het beschadigde weefsel.
Figuur 1 : De ontstekingsreactie
Immuunprocessen kunnen echter gepaard gaan met het vrijkomen van bepaalde moleculen die de lichaamscellen verder kunnen beschadigen en de ontstekingspathologie kunnen verlengen. Er kan dan een vicieuze cirkel van ontsteking, oxidatieve stress en bijbehorende pijn ontstaan, waardoor het risico van een chronische ontstekingstoestand toeneemt.
De pre-resolvines : echte « Walkyries » om onstekingen te bestrijden
De familie van SPM's (gespecialiseerde pro-resolutie mediatoren) bestaat uit lipoxines (LX), resolvines RvE en RvD, protectins PD1 en maresins MaR1, die via enzymatische reacties worden afgeleid van meervoudig onverzadigde vetzuren met lange keten4.
Deze verschillende klassen van SPM's vullen elkaar aan: met name resolvinen stimuleren het oplossen van ontstekingen5. Hun tussenliggende metabolieten zijn de pre-resolvines (17-HDHA en 14-HDHA, 18-HEPE), die afgeleid zijn van de omega-3 meervoudig onverzadigde vetzuren EPA* en DHA** (figuur 2).
Figuur 2 : De omega-3-vetzuren EPA en DHA en hun tussenliggende metabolieten6
En juist deze pre-resolvinen bezitten oplossende en dus ontstekingsremmende eigenschappen. Zij werken met name in op de rekrutering en activiteit van immuuncellen, de remming en eliminatie van pro-inflammatoire mediatoren (cytokinen en chemokinen), de blokkering van pijnsignalen, de vertraging van de vorming van fibreus weefsel en de remming van de vorming van vrije radicalen1,7.
Het belang van fysionutritie
Op dit punt wordt suppletie met pro-resolving mediators (PMS), in het bijzonder 18-HEPE, 17-HDHA en 14-HDHA, alsook EPA en DHA, interessant.
De supplementatie van 18-HEPE, 17-HDHA en 14-HDHA, gecombineerd met DHA en EPA, verhoogt namelijk aanzienlijk het gehalte aan resolvines in het lichaam en maakt een efficiëntere stimulering van de oplossingsfase mogelijk8,9.
Dankzij aanzienlijke vooruitgang in de biotechnologische innovatie is het nu mogelijk pre-resolvinen, de metabolieten (voorloper van resolvinen), te isoleren en te titreren uit visbronnen die nauwkeurig zijn geselecteerd op hun hoge gehalte aan pre-resolvinen10.
De ontdekking van deze moleculen biedt de hoop om ontstekingen preciezer en veiliger onder controle te krijgen. Want het is beter de resolutie van de ontsteking te stimuleren in plaats van die te voorkomen.
Ontstekingsremmers worden veel gebruikt, maar ze blokkeren onze natuurlijke afweer en veroorzaken veel neveneffecten. Resolvines daarentegen laten de ontstekingsreactie doorgaan en bevorderen vervolgens het einde van de initiatiefase, waardoor een terugkeer naar de pre-inflammatoire toestand mogelijk wordt.
Welke factoren beïnvloeden de resolvinegehaltes in het lichaam?
Resolvinen worden van nature door het lichaam gesynthetiseerd, maar in zeer kleine hoeveelheden, wat het meten en isoleren ervan nogal ingewikkeld maakt. Hun synthese hangt af van verschillende factoren zoals genetica, voeding, levensstijl, enz.
De daling van de resolvinegehaltes in het menselijk lichaam kan te wijten zijn aan de ontsteking die gepaard gaat met het ouder worden, een verschijnsel dat bekend staat als "inflammaging"11, maar ook aan stresssituaties, giftige milieufactoren, onevenwichtige voeding (teveel suikers en omega-6) en een sedentaire levensstijl.
Ook veel stofwisselingsziekten leiden tot een verminderde omzetting van EPA in DHA, en kunnen leiden tot een afname van de endogene productie van resolvin12. Deze aandoeningen omvatten:
- metabool syndroom,
- zwaarlijvigheid en diabetes type II,
- dyslipidemie,
- hart- en vaatziekten,
- longontsteking,
- chronische gewrichtspathologieën (artrose, reumatoïde artritis),
- dysbiose, enz.
PHYSIOMANCE Resolvyl van het Laboratorium THERASCIENCE
Het Laboratorium THERASCIENCE heeft PHYSIOMANCE Resolvyl samengesteld, als nutritionele begeleiding bij lage en hoge chronische ontstekingen, met of zonder inflammatoire opflakkeringen.
PHYSIOMANCE Resolvyl is hoog gedoseerd in pre-resolvines (SPM's) 18-HEPE, 14-HDHA en 17-HDHA (680 µg), evenals in omega-3 EPA en DHA (450 mg). Gun uzelf het beste met PHYSIOMANCE Resolvyl en zijn gecertificeerde formule zonder kleurstoffen, gluten en lactose, niet getest op dieren en vervaardigd in Europa, dankzij het Clean Label. PHYSIOMANCE Resolvyl eniet ook van het label Friends of the Sea© dat een olie van superieure kwaliteit garandeert.
*EPA : eicosapentaeenzuur
**DHA : docosahexaeenzuur
Bibliografie :
- CN Serhan The resolution code of acute inflammation : novel pro-resolving lipid mediators in resolution. Semin Immunol 2015,27(3)200-15.
- SE Headland et al. The resolution of inflammation: principles and challenges. Semin Immunology, 2015, 27,3,149-160
- L Ciaccia et al. Fundamentals of inflammation. Yale J Biol Med. 2011;84(1):64-65.
- Basil MC, Levy BD. Specialized pro-resolving mediators: endogenous regulators of infection and inflammation. Nat Rev Immunol. 2016;16(1):51-67
- CN Serhan. Proresolving lipid mediators are leads for resolution physiology. Nature, 2014, 510,92-101
- SC Dyall et al. Polyunsaturated fatty acids and fatty acid-derived lipid mediators: Recent advances in the understanding of their biosynthesis, structures, and functions Prog Lipid Res 2022, Apr 86 :101165
- R Menon R, et al. Pro-resolution potency of resolvins D1, D2 and E1 on neutrophil migration and in dermal wound healing. Nano Life. 2017 Mar;7(1): 1750002..
- LV Norling et al. Resolving inflammation by using Nutrition Therapy: Roles for Specialized Proresolving Mediators. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2017:20(2) :145-152
- M Valente et al. SPMs in overview of studies and perspectives of clinical applications. Molecules 2022, 27(15):4836
- Kutzner L, Rund KM, Ostermann AI, Hartung NM, Galano JM, Balas L, Durand T, Balzer MS, David S, Schebb NH. Development of an Optimized LC-MS Method for the Detection of Specialized Pro-Resolving Mediators in Biological Samples. Front Pharmacol. 2019 Mar 7;10:169
- Sendama W. The effect of ageing on the resolution of inflammation. Ageing Res Rev. 2020;57:101000
- M Spite et al. Resolvins, specialized proresolving lipid mediators, and their potential roles in metabolic diseases. Cell Metabolism. 2014;19:21-36.
